Το χρονικό της τραγωδίας
Χθες μια είδηση από το χωριό Άγιος Λέοντας στη Ζάκυνθο συγκλόνισε ολόκληρη τη χώρα. Ένα αγοράκι δυο ετών έχασε τη ζωή του όταν το πλησίασε ο σκύλος της οικογένειας, ένα πίτμπουλ που είχαν υιοθετήσει ως αδέσποτο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ, το παιδί ξέφυγε από την προσοχή των γονιών, οι οποίοι είχαν φύγει για λίγα λεπτά για προμήθειες, και πλησίασε το σκυλί που ήταν δεμένο κοντά σε δέντρο. Το ζώο, για άγνωστο λόγο, του επιτέθηκε προκαλώντας σοβαρότατα τραύματα στο λαιμό και το πρόσωπο. Παρά την άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο Ζακύνθου, το μικρό αγγελούδι δεν τα κατάφερε.
Οι γονείς – εκείνος αλβανικής καταγωγής και εκείνη Βρετανίδα – ζουν χρόνια στο νησί, μεγαλώνοντας τρία παιδιά και πολλές φορές φιλοξενούσαν αδέσποτα ζώα. Μετά το περιστατικό συνελήφθησαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια και στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ οι αρχές συνεχίζουν την έρευνα. Το πίτμπουλ παραμένει υπό κτηνιατρική παρακολούθηση, καθώς θα κριθεί αν χαρακτηρίζεται επικίνδυνο.
Τι αποκάλυψε ο πατέρας
Ο ίδιος ο πατέρας παραδέχθηκε συντετριμμένος ότι ο σκύλος ήταν αδέσποτος και τον πήρε στο σπίτι για να τον προστατέψει – μια πράξη φιλοζωίας που κατέληξε σε τραγωδία. «Το παιδί μου με είδε, μου χαμογέλασε και έκλεισε τα μάτια του» είπε, εξηγώντας ότι η μικρή του κόρη τον κάλεσε όταν είδε το αδελφάκι της να δέχεται επίθεση. Γείτονες και φίλοι περιγράφουν μια οικογένεια που αγαπούσε τα ζώα και ποτέ δεν είχε δημιουργήσει προβλήματα, ενώ πολλοί τονίζουν ότι φιλοξενούσαν δεκάδες σκυλιά και γατιά στο αγρόκτημά τους. Παράλληλα, η τοπική κοινωνία θρηνεί για τον χαμό του παιδιού και ζητά απαντήσεις από τις αρχές, αναδεικνύοντας την ανάγκη για αυστηρούς κανόνες φύλαξης και επίβλεψης.
Μαθήματα υπευθυνότητας για την κατοχή ζώων
Το τραγικό γεγονός άνοιξε ξανά τη συζήτηση γύρω από τις επικίνδυνες φυλές και την υπεύθυνη κατοχή σκύλων. Η ελληνική νομοθεσία δεν κατονομάζει συγκεκριμένες ράτσες ως απαγορευμένες. Ο νόμος 4830/2021 χαρακτηρίζει επικίνδυνο ζώο εκείνο που παρουσιάζει επανειλημμένα απρόκλητη επιθετικότητα ή σοβαρό, μη θεραπεύσιμο νόσημα, τονίζοντας ότι ο κίνδυνος δεν αφορά τη φυλή αλλά τη συμπεριφορά και το ιστορικό του ζώου. Παράλληλα επιβάλλει την υποχρεωτική σήμανση, καταγραφή, εμβολιασμό και τήρηση κανόνων ευζωίας και ασφάλειας.
Η υπόθεση της Ζακύνθου υπενθυμίζει ότι ακόμη και τα πιο ήρεμα κατοικίδια μπορεί να αντιδράσουν απρόβλεπτα όταν βρεθούν σε κατάσταση άγχους ή περιορισμού. Η επιτήρηση των μικρών παιδιών όταν βρίσκονται κοντά σε ζώα, η σωστή εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση των σκύλων και η συμμόρφωση με τον νόμο είναι απαραίτητα μέτρα για να αποφεύγονται τέτοιες τραγωδίες. Παράλληλα, η φιλοζωία παραμένει αξία βαθιά ριζωμένη στην κοινωνία μας· το ζητούμενο είναι να συνδυάζεται με την υπευθυνότητα.
